"Αυτόπτης μάρτυρας"

 

Το ποίημα ανήκει στη συλλογή "Γραφή τυφλού", που γράφτηκε το 1972, όταν ο ποιητής βρισκόταν στην εξορία.  Όλα τα ποιήματα αυτής της συλλογής είναι ολιγόστιχα και αποτελούν εικόνες, είδωλα, θα μπορούσαμε να πούμε που βλέπει ο “τυφλός” μέσα από την αλληγορική του αναπηρία, παρά τη γενική καταπίεση και το σκοταδισμό του ανελεύθερου καθεστώτος.

 

                   Εγώ τους είδα – λέει – τους δυο διαρρήκτες πίσω απ΄τις γρίλιες

να παραβιάζουν την απέναντι πόρτα· - δε φώναξα διόλου·

είχε φεγγάρι· φαίνονταν καθαρά τ΄ αντικλείδια τους

και τα στολίδια του γύψου στον τοίχο.  Περίμενα πρώτα

να φωνάξουνε οι άλλοι από δίπλα.  Κανένας δε φώναξε.

Έφυγα, απ΄ το παράθυρο, κάθισα στην καρέκλα, ακούμπησα

το μέτωπό μου στο μάρμαρο του τραπεζιού, και θαρρώ

που αποκοιμήθηκα πλάι στο φτωχό μελανωμένο χέρι

του παιδιού που δεν προβιβάστηκε.  Μέσα στον ύπνο μου

μ΄ έπιασε πονοκέφαλος απ΄ το φεγγάρι.  Τα χαράματα

μου χτύπησαν την πόρτα.  Ήταν οι δύο διαρρήκτες

κρατώντας δυο ωραίες ανθοδέσμες.  Μπήκα στην κουζίνα

να βάλω τα λουλούδια στο νερό.  Γυρίζοντας πίσω,

μ΄ ένα βάζο στο κάθε μου χέρι, δεν τους βρήκα.

                                                                          (Γιάννης Ρίτσος )

Γιάννης Ρίτσος

Χρήσιμες επισημάνσεις για το ποίημα:

Σημειώσεις Νεοελληνικής λογοτεχνίας

Λογοτεχνία Λυκείου